Η Χριστίνα Καπετάνιου ζωγραφίζει με χρώματα λαδιού σε λινούς καμβάδες. Χρησιμοποιώντας την τεχνική των χρωματικών επιστρώσεων, ημιδιαφανή και αδιαφανή στρώματα επεξεργασίας διαπλέκονται, ενσωματώνοντας αποτυπώματα υλικών όπως κερατοειδών νηματίων, φύλλων και φλοιών πορτοκαλιού.
Κατά τη ζωγραφική πράξη στο τελάρο, η συμπεριφορική της απόκριση συνδιαμορφώνεται από την ύπαρξη εξωγενών ερεθισμάτων και τη δημιουργία ενός ενδογενούς οπτικού ερεθίσματος, τον οραματισμό της ζωγραφικής εικόνας. Αυτά τα ερεθίσματα αφυπνίζουν τον αμυγδαλοειδή πυρήνα της συγκινησιακής της μνήμης (την αμυγδαλή). Τα εξωγενή ερεθίσματα ανακαλούν την αυτοβιογραφική της μνήμη και το ενδογενές οπτικό ερέθισμα τροποποιεί τα συγκινησιακά αποτυπώματα των μνημών αυτών. Η αποτύπωση του οραματισμού της σε ζωγραφική εικόνα γίνεται αντιληπτή ως εξωγενές οπτικό ερέθισμα από τους θεατές, ενεργοποιώντας αντιστοίχως την αμυγδαλή τους να ανταποκριθεί. Συνεπώς, οι θεατές δρουν, τροποποιούν τις συμπεριφορικές τους αποκρίσεις, αλλάζοντας τα συναισθηματικά αποτυπώματα της αυτοβιογραφικής τους μνήμης. Μια βιωματική εμπειρία της οποίας η πεμπτουσία βρίσκεται στην ολοκληρωτική συμμετοχή του ατόμου κατά την αναδιαμόρφωση της ύπαρξης του. Η συναισθηματικότητα ενεργοποιεί αυτή την διαδικασία, βίωμα. Επιπλέον, υλικά αντιπροσωπευτικά ανθρωπίνων συναισθηματικών αποτυπωμάτων, τα οποία διασυνδέονται με εμπειρίες, μνήμες, ιδέες, αποτελούν ενσωματωμένα εικαστικά στοιχεία ανάμεσα σε στρώσεις χρωμάτων και πινελιές με σκοπό τον εμπλουτισμό της βιωματικής εμπειρίας.
Χριστίνα Καπετάνιου
